پهنه بندی کاربری اراضی شهری شهرک ارم تبریز بر اساس شاخص های اساسی مخاطرات ژئومورفولوژیک

کلان­شهر تبریز به دلیل تنگناهای ژئومرفولوژیکی، به توسعه­ی قطاعی و احداث و ساخت شهرک های اقماری در اطراف شهر روی آورده است. اغلب شهرک­های ایجادشده به­ویژه شهرک ارم، در مجاورت گسل فعال شمال تبریز و عوامل تهدیدکننده­ مخاطرات طبیعی از قبیل زلزله، سیـلاب، حرکـات توده­ای و... که شاخص­های اساسی در مطالعه­های مخاطرات ژئومرفولوژیکی است، قرار گرفته و عمدتاً در مناطق شیب­دار با لیتولوژی نامقاوم متشکل از سازندهای میوسن (تناوبی از مارن­های آهکـی و نمک­دار، کنگلومرا و ماسه سنگ با میان لایه­های آهکی) ایجاد شده­اند. هدف عمده­ تحقیق حاضر، تعیین وضعیت فعلی الگوی استقرار کاربری­های اراضی شهری و پهنه­بندی منطقه­ مورد مطالعه بر اساس شاخص­های ژئومورفولوژیک در مناطق آسیب­پذیر، در تطابق با استانداردهای کاربری­های اراضی شهری در شهرک ارم تبریز است. به دلیل پیچیدگی و ازدیاد فاکتورهای مؤثر در تعیین کیفیت مکانی استقرار سکونت­گاه­های شهری، از روش های چندمتغیره­ی تصمیم­ساز برای تعیین درجه­ تناسب کیفی استقرار کاربری­های اراضی استفاده شده است. بدین منظور از روش­های ارزیابی چندمعیاره مبتنی بر تحلیل سلسله­مراتبی ahp برای تولید و تجزیه و تحلیل نقشه­ها و لایه­های مختلـف کاربری­ها استفاده شده است. بر اساس یافته­های تحقیق، از کل مساحت 36/554 هکتاری شهرک، حدود 15/60 هکتار در مناطق با استاندارد خیلی کم، 47/164 هکتار در مناطق با استاندارد کم، 45/196 هکتار در مناطق با استاندارد متوسط، 09/115 هکتار در مناطق با استاندارد زیاد و 2/18 هکتار در مناطق با استاندارد خیلی زیاد استقرار یافته­اند.